Zeus is de belangrijkste mythische figuur van het oude Griekenland, de eerste van de goden. Hij werd aanbeden door alle Grieken, die Zeus beschouwden als de heer van de wereld, vader van de goden en van de gewone stervelingen. Op onze website vindt u veel interessante informatie over de centrale mythologische held van het oude Griekenland. De gebeurtenissen in verband met de naam van Zeus zijn nog steeds van groot belang en vormen de basis van veel films en fictie.
Inhoudsopgave
Plaatsen om Zeus te aanbidden
Overal in het oude Griekenland werden vereringsplaatsen voor de meester van de Olympus gebouwd, en niet alleen. Zo is de tempel van Zeus van Olympus in Agrigento op Sicilië, gebouwd door Griekse kolonisten van Kreta en Rhodos (nu afgebroken), de prachtigste plaats voor de verering van de oppergod heid.
Tempel van Zeus en standbeeld in Olympia
Een van de meest vereerde en beroemde vereringsplaatsen van Zeus in het oude Griekenland. Het bouwwerk is een meesterwerk van de antieke wereld architectuur. De bouw duurde ongeveer 150 jaar, begon tijdens de 52e Olympiade en eindigde op de 86e Olympiade. De tempel werd in 406 verwoest door keizer Theodosius II in het heetst van de strijd tegen het heidendom. De laatste vernietiging kwam door een aardbeving in de 6e eeuw. De fundamenten van de tempel werden herbouwd in 1875.
In de tempel stond een beeld van Zeus van de grote Griekse beeldhouwer Phidias. Het wordt beschouwd als het derde van de zeven wereldwonderen. De troon van goud en edelstenen symboliseerde de Olympus, waarop Zeus meer dan 10 meter hoog zat met een uitdrukking van macht en ouderlijke liefde. De donderaar hield een scepter en een adelaar in zijn linkerhand en een gouden beeld van de godin Nike in zijn rechter. Volgens de legende wendde Phidias zich bij de voltooiing van het beeld in gebed tot Zeus en vroeg om een teken of het beeld hem beviel. Als reactie sloeg de bliksem in op de marmeren vloer.
Tijdens de strijd tegen het heidendom, nadat de Romeinen het christendom hadden aangenomen, ging het beeld voorgoed verloren.
Tempel van Zeus de Olympische
De grootste tempel in het oude Griekenland werd gebouwd in de tweede eeuw na Christus en de bouw duurde meer dan 600 jaar. Het ligt in Athene, op 500 meter van de Akropolis. Volgens de mythologie werd het gebouwd op de plaats van het heiligdom van Deucalion, de voorvader van alle Grieken. De tempel werd ingewijd door de Romeinse keizer Hadrianus, die hem wijdde aan de Olympische Zeus. De tempel werd slechts 135 jaar na voltooiing bijna verwoest door de oude Germaanse stam van de Galliërs en is nooit herbouwd. Nadat keizer Theodosius de verering van heidense goden had verboden, werden de resten van de tempel gebruikt voor de bouw van huizen en kerken. Eén hoek van de 14 zuilen is nog intact.
Promenade festival
Verrassend genoeg is de Zeusverering in de moderne tijd nieuw leven ingeblazen. Honderdduizenden Grieken zijn Zeus en de oude goden gaan aanbidden. Er zijn al verschillende kerken gebouwd, met name de Hoge Raad van Etnische Hellenen, opgericht in 1997, en de religieuze gemeenschap van Labri. Op de hellingen van de berg Olympus wordt sinds 1996 het jaarlijkse Promenade festival gehouden, waarbij Helleense religieuze organisaties rituelen houden ter verheerlijking van Zeus. Aanhangers van de cultus van Zeus, geloven dat Griekenland bezet is door het Christendom.
De prestaties van Zeus
In de Griekse mythologie had de hemelgod van de bliksem en de donder de leiding over de wereld. Zeus overwon de bloeddorstige macht van de titanen, won de 10 jaar durende oorlog met hen, versloeg het honderdkoppige monster Typhon, en verdeelde de macht onder zijn broers door het lot. De nieuwe heerser begon over de wereld en de mensen te heersen en toonde barmhartigheid aan hen die hem gehoorzaamden. Hij was een voorstander van het recht en de moraal. Door de wereld te regeren verdeelde hij goed en kwaad en gaf hij de mensen een gevoel van schaamte en geweten. Tegen de ongehoorzame overtreders van de gevestigde orde gebruikte Zeus de bestraffende kracht van bliksem en donder. Zeus voorzag de toekomst en hielp stervelingen in gevaarlijke situaties. Zeus werd terecht beschouwd als de beschermheer van de Griekse steden, de verdediger van de onderdrukten, de gewonden en de bedelaars. De godheid waakte over huizen en families, zorgde ervoor dat tradities en gebruiken werden nageleefd, gaf wetten aan het volk en stelde het gezag van koningen vast.
Zeus had vele kinderen (ongeveer 150), waaronder zowel goden (Apollo, Ares, Hephaestus, Hermes, Dionysus, enz.) als stervelingen Herakles, Helena, Perseus, Minos). Elk van deze karakters werd op zijn eigen manier vereerd door de oude Grieken.
De kracht en macht van Zeus
Zeus is de sterkste en machtigste van de goden. Zijn dienaren Macht, Kracht en Overwinning zijn altijd onafscheidelijk van hem geweest. De mythologie stelt dat als een dikke gouden ketting van de berg Olympus zou worden neergelaten, met het ene uiteinde aan Zeus en het andere aan alle goden, zij er niet alleen niet in zouden slagen Zeus op de grond te werpen, maar ook om hem van zijn troon te stoten. Maar als Zeus alle goden met aarde en zee wilde optillen, kon hij de ketting met aarde en zee om Olympus wikkelen en de wereld boven de hemel laten zweven.
Zeus had in zijn handen krachtige wapens van bliksem en donder, die waren gesmeed door de Cycloop-broers en aan Zeus geschonken als geschenk voor zijn vrijlating uit Tartarus tijdens de oorlog met de Titanen. Hij kon onweer sturen en het ongewenste verbranden. Niets is verschrikkelijker dan de straf van Zeus, maar voor hen die de goden eren is Zeus genadig. Zeus’ wapens om vatten de Aegis. Tijdens gevechten schudt de donderaar zijn aegis naar legers en boezemt sommigen angst in en anderen moed. Zo brengt hij sommige legers een nederlaag toe en andere de overwinning, waarvoor hij de bijnaam Zeus kreeg.
